Monthly Archives: January 2025

A little Linux “commandlinefu” fun to share – for geeks & nerds

Let’s imagine that you wanted to make Proton Drive work in Linux because the people from Proton only appears to provide Proton Drive apps for MacOS, iOS, Windows and Android. And you found this blog post Sync Proton Drive on Linux with Rclone and you went ahead without reading all that carefully first and created a new folder

~/ProtonDrive

Then after reading some more (and you see that you need to first configure rclone), you realize you were pretty tired already and wanted to do other things, including this wonderful thing called sleep.

And you think “Let’s remove that new folder” so I will not be distracted by that tomorrow when I’m busy with other computer things.

You type in :

rm ~/ProtonDrive

And you get an error because it is a directory and the rm command needs more powers from you to be able to remove a directory.

Now instead of getting annoyed and wanting to remove all that you had typed in, you can simply add the needed “minus rf” to what you already typed, so it will look like this :

rm ~/ProtonDrive -rf

You see ? Linux can often be very flexible.

And how do I know this ? I liked to experiment and do crazy things in the past, e.g. testing whether little Linux tools would use -h or –help and whether –hel would also work and for some tools it turned out it really DID. Now that I’m a bit older I don’t do that anymore (jk).

I mentioned commandlinefu in the title, here’s a site only about real commandlinefu :

https://www.commandlinefu.com/commands/browse

 

Gelukszoekers en pech en geluk en muziek

Als titel dacht ik aan “Winnaars en verliezers” en vroeg me af waarom “Verliezers en winnaars” niet zo lekker in het gehoor (no phun intended) ligt, en waarom de winnaars dan voorrang krijgen in zulke zinnen. Dan een alternatief : “Doorzetters en afhakers” of “Afhakers en doorzetters”. Toch spelen er misschien andere factoren een rol zoals een dosis geluk of een dosis pech.

Zoals u inmiddels weet is “Music was my first love” een rode draad voor mij.

Eerst de verliezers, of de afhakers, of de pechvogels :

Keith Jarrett

Klassiek opgeleide pianist Keith Jarrett was onder andere toetsenist bij de band van Miles Davis, en ging later solo concerten geven waarbij improvisatie de hoofdrol speelde. Die improvisatie concerten duurden soms meer dan een uur en zijn best indrukwekkend te noemen. Ook speelde Jarrett in jazz trio’s. Totdat tegenspoed in z’n leven kwam :

Jarrett suffered major strokes in February and May 2018. After the second, he was paralyzed and spent nearly two years in a rehabilitation facility. Although he has regained a limited ability to walk with a cane and can play piano with his right hand, he remains partly paralyzed on his left side and is not expected to perform again. “I don’t know what my future is supposed to be. I don’t feel right now like I’m a pianist”, Jarrett told The New York Times in October 2020.

Ivo Janssen

Ivo Janssen was de vaste begeleider als pianist van schrijfster Anna Enquist.

Op een bepaald moment werd een ziekte bij Ivo Janssen geconstateerd, en die is uiteindelijk problematisch voor de handen geworden. Geen piano concerten meer in het openbaar.

Op sommige dagen kijkt hij naar zijn handen en zegt tegen zichzelf: „Hoe kan jij nou pianist zijn?” De pinken trekken krom en kunnen niet meer spreiden door de vorming van verhard bindweefsel. Een week geleden heeft de arts met een naald wat strengen doorgesneden. En op die plek is de handpalm van Ivo Janssen (56) paarsblauw. (NRC, archief)

(De summiere Wikipedia pagina over Ivo Janssen ligt achter met deze informatie)

Dan de winnaars, de doorzetters, of de mazzelaars.

Yngwie Malmsteen

Yngwie Malmsteen is een hardrock gitarist, en wel een opvallende, want de inspiratie komt van onder andere Paganini en J.S.Bach. Ook tijdens de gitaar carriere van Malmsteen kwam er tegenspoed.

The tour was cancelled after Malmsteen was involved in a serious car accident,[14] smashing his V12 Jaguar E-Type into a tree, which put him in a coma for a week. Nerve damage to his right hand was reported. During this time, Malmsteen’s mother died from cancer.

“Het kan verkeren” zou Bredero misschien gezegd hebben.

Larry Carlton

Larry Carlton hebt u misschien nooit van gehoord maar misschien kent u wel de muziek bij de TV serie Hill Street Blues, daar speelde Carlton ook een aandeel in als studio muzikant. Hij heeft op veel muziek opnames als studio muzikant gespeeld. Later heeft hij vaak opgetreden met eigen band, en zijn zoon Travis Carlton die bas speelt, speelde ook in zijn band.

Bij Carlton was de tegenslag in de vorm van een kogel door z’n nek.

In 1988, while working on his next album for MCA, Carlton was shot in the neck outside his Los Angeles-area home, leaving him temporarily without control of his left arm. Fortunately, a positive attitude and intensive therapy allowed him to make a full recovery. The event also encouraged Carlton to form Helping Innocent People (HIP), a nonprofit organization designed to aid the victims of random gun violence. “It made me realize that we’re all the same, that good and bad things can happen at any time,” he told Los Angeles Times writer Bill Kohlhaase of the incident. “It was a very humbling experience. I was fortunate that nine months after the shooting I was back to playing, if not better than ever, and had full use of my arm.” Just one year after the shooting, in 1989, Carlton released the Grammy Award-nominated set On Solid Ground.

(Wikipedia heeft over het herstel andere informatie)

Toch is er bij tegenslag iets wat bijna altijd doorgaat. Muziek luisteren,

zelfs al kun je geen muziek meer maken.

Binnen in je hoofd kan muziek ook prachtig doorspelen, ook als je zo stokdoof als Ludwig van Beethoven was.

Een plaatje van J.S.Bach tot slot. De oude Bach had behoorlijk wat pech en ook allerlei mooie momenten maar daarover een ander keertje.

Portrait of Johann Sebastian Bach https://en.wikipedia.org/wiki/File:Johann_Sebastian_Bach.jpg

 

Hello 2025 … [English]

Today’s wonderful so far. After lots of days with gray (grey) clouds there’s change. The sun is out and not just for one minute. Also today, I thought many thoughts about what I want to write about but let’s keep this short so I can sit in the sun for a bit longer and watch the sky, the birds, the trees.

One thing I thought about is our Hello. For years I felt a bit uncomfortable when I would see people from the USA or Canada, and hearing their enthusiastic

“Hi! How are you ?”

But thanks to all my reading on The Fediverse I’ve learned that it is common practice (when talking to US-citizens or Canadians) to just repeat that same sentence that they are saying, (or rather shouting,) and then quickly go into a regular conversation.

In Dutch it is kind of different. When I come across people I know in the streets they would ask :  “Hi, how are you ?” and then more often than not I respond with for example “Today I am kind of OK”, and surprisingly often they would respond with wide open eyes

“What ??? Yesterday not ???”

Usually I have responded with “Every day is different” or something similar. But the others don’t seem to get used to this. Should I go lying mode and always say “Good! How are you ?”.  Well, I will not obey, not yet 🙂

So today, for now … I will say to the brand new shiny year :

Hello 2025! How are you today?

I hope this time your orbit around the sun will bring many changes for the better.

For a just and social new year.

And if you have not seen this cool dragon drone show in China have a look at this short video.

Kort maar (niet zondermeer en automatisch) krachtig

Gister (2024) ging redelijk goed. Vuurwerk was al uren bezig, en ik bedacht wat ik met Oud&Nieuw zou gaan doen. Ik deed oordopjes in, die speciaal bepaald geluid filteren maar dat hielp niet heel veel. Dus toen maar een grote hoofdtelefoon er bij op met muziek aan. Dat ging eigenlijk perfect.

Muziek is toch een ongelooflijk fijn medicijn. Waar zou ik zijn zonder muziek ? Het heeft me al zo heel erg vaak vermaakt en geresulteerd in meer good vibes.

Bij mij is muziek essentieel maar … dankzij muziek leraren op school weet ik ook dat … stilte … belangrijk is in muziek.

(Even een metal link die ik hieronder ook nog wil herhalen – Nee, geen oordoppen nodig)

En daarmee komen we bij vandaag (2025). Het was bijna magisch om wakker te worden met een enorme stilte. Dat duurde uren die zalige stilte totdat er wat jochies uit de buurt nog wat vuurwerk hadden gevonden. Daarna werd het redelijk snel weer stil.

Ben later ook nog een wandeling gaan maken en de stilte op straat was bijna uitzonderlijk mooi. Alsof je in een gelukzalige film bent gestapt voor een aantal minuten.

Ontroerend.

Kent u John Cage de muziek componist ? Cage kwam met het nummer genaamd (Wikipedia link) :

4′33″

Dat nummer is geen grap, het ging Cage er om hoe je ervaart, bijgeluiden, verkeer en andere dingen.

(Denkt u ook wel eens : “Waarom wordt er zo vaak gehoest tijdens live klassieke concert opnames ?”). En zo’n nummer kan ook prikkelen. Het brengt wat suspense de eerste keer als je het ziet en hoort.

Hier John Cage over silence (4 minuut 18 video).

Er zijn meer interviews met John Cage op b.v. YouTube te vinden.

Een metal band heeft het John Cage nummer als cover opgenomen.

Echt -> epic !!! -> Must see !!!

John Cage – 4’33” Death Metal cover bij Death Territory

In ieder geval. Tot een volgende!